ΤΑΚΗΣ ΧΑΤΣΙΟΣ

Γεννήθηκε το 1961 στην Κοζάνη, όπου και μεγάλωσε. Η ικανότητά του στη ζωγραφική αναπαράσταση εικόνων εκδηλώθηκε από τις πρώτες σχολικές τάξεις όταν απέκτησε και τις πρώτες του ξυλομπογιές. Η ιχνογραφία και η καλλιγραφία ήταν τότε τα αγαπημένα του μαθήματα που διαμόρφωσαν εν μέρει -και εν τέλει- και την επαγγελματική του διαδρομή.

 

Η σύγχρονη τέχνη μπήκε στη ζωή του την περίοδο της φοίτησης στο πανεπιστήμιο. Αν και το αντικείμενο σπουδών (Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ.) θεωρητικά δεν είχε σχέση με την τέχνη, αποδείχτηκε τελικά -μέσω των μαθημάτων σχεδίου- καθοριστικό στη μετάβαση, από την αγάπη του για τη Γεωμετρία στην κατανόηση της σύνθεσης των σχημάτων και των δομών. Από την άλλη, η έννοια και οι γραφικές απεικονίσεις των μαθηματικών ολοκληρωμάτων τον οδήγησαν στο μαγικό κόσμο της καμπύλης γραμμής. Αυτή, ως μέσο έκφρασης κίνησης και δημιουργίας, άρχισε να γίνεται μέρος αναζήτησης μέσα από την αφαιρετική απεικόνιση της ανθρώπινης φιγούρας. Πρώτα ως φόρμας δύο όγκων (κεφάλι - σώμα // πνεύμα - ύλη) και αργότερα περισσότερων.

 

Πειραματισμοί σε διάφορα υλικά (χαρτί, καμβάς, γυαλί, ξύλο, ύφασμα, μάρμαρο, πηλός, γύψος, κερί, τούβλα, ακρυλικά, λαδομπογιές, νερομπογιές, παστέλ, σινική μελάνη κλπ) απέφεραν αρκετά έργα, κάποια από τα οποία αποτέλεσαν, το 1990, μέρος της πρώτης του έκθεσης στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Κοζάνης. Ακολούθησε αργότερα, το 1992, στον ίδιο χώρο, μια δεύτερη έκθεση -με σημαντικότερα έργα- στην εκδήλωση/συναυλία με τίτλο "Tableau vivant" του Σεμιναρίου Μουσικής Κοζάνης.

 

Τότε ήταν που πήρε την απόφαση να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη γραφιστική, με τη χρήση όμως των ηλεκτρονικών υπολογιστών που εκείνη την εποχή δεν ήταν καθημερινά εργαλεία. Τόσο οι επαγγελματικές όσο και οι οικογενειακές του υποχρεώσεις δεν βοήθησαν, για μεγάλο χρονικό διάστημα, στην ανάπτυξη της προσωπικής του καλλιτεχνικής διαδρομής και παρουσίας, αλλά η συσσωρευμένη εικαστική ενέργεια όλων αυτών των ετών απέφερε έναν πολύ μεγάλο αριθμό έργων, αυτή τη φορά όμως ως δημιουργίες που πραγματοποιήθηκαν αποκλειστικά με τη χρήση προγραμμάτων ηλεκτρονικής σχεδίασης και επεξεργασίας εικόνας.

 

Το σχήμα ως δομικό υλικό και το χρώμα ως συναισθηματικό επίχρισμα συνθέτουν αυτά τα έργα. Δομημένα πότε με την ελευθερία και τη μουσικότητα της καμπύλης και πότε με την αυστηρότητα και τη δυναμική απλών γεωμετρικών σχημάτων, φαντάζουν ως ποιητικές ακροβασίες ανάμεσα στη ζωγραφική και τη γλυπτική, ως αποτύπωμα μιας άλλης, διαφορετικής προσέγγισης του κόσμου και του εαυτού του.

 

Μεγάλο μέρος αυτών των ψηφιακών έργων παρουσιάστηκαν στην έκθεση που πραγματοποιήθηκε από 30 Αυγούστου έως 11 Σεπτεμβρίου 2019, στην Κοβεντάρειο Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης,